ဘဝဆိုတာ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုလား
ဒါဆုိရင္ေတာ႔ ဒိုင္မလုိဘူး
အႏုိင္ အရႈံးအတြက္ စီးခ်င္းထုိးဖို႔အသင္႔ပဲ။
ေလာကဓံမာယာနဲ႔ ကံၾကမၼာလွည႔္ကြက္က
ငါ႔အတြက္ေတာ႔ ခပ္ညံ႔ည့ံၿပိဳင္ဘက္ေလာက္
အေရးမပါဘူး။
ကုိယ္႔ရာဇဝင္ ကုိယ္တုိင္ေရးခ်င္ခဲ႔တဲ့ငါ
အလစ္ေခ်ာင္းျပီးေတာ႔ ခ်ံဳခုိမတိုက္ဘူး
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ခုတ္ၿပီး ရာဇဝင္တြင္ေစမွာ
အသက္ေလာင္းေၾကးနဲ႔စိန္ေခၚထားမွေ
ဘဝစစ္ေျမျပင္က ေသြးခင္းရလညး္
ျပံဳးမပ်က္ ဝိညာဥ္ထြက္တဲ႔အထိ
ေရွ႕ဆက္တိုက္ရမွာပဲ။
အဆင္းမလုိဘူး အခ်င္းပဲလုိတယ္
အတက္မရရင္အက်ေပါ႔
ဘာမွေၾကာက္စရာမလုိဘူး။
ငုိၿပီးရင္ရီရမွာပဲ
ရွင္သန္ျခင္းေနာက္ကြယ္က ေသဆံုးျခင္းပဲ
ဘဝတုိက္ ပြဲရဲရဲပဲႏြဲမယ္ကြာ။
အသ္ိပညာ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာနဲ႔
ဆင္ျခင္တံုတရား လက္ခေမာင္းခတ္
ထိုးနွက္ခ်က္တိုင္းရဲ႕ အနိ႒ာရံုျမင္ကြင္းကုိ
ငါအေမွာင္ခ်လိုက္တယ္။
ရာဇဝင္မရိုင္းခ်င္ေတာ႔ ကံၾကမၼာဆိုးသုတ္သင္
မုန္တိုင္းဆင္တဲ႔ ေသာကပင္လယ္ျပင္ကုိ
ျမက္မစားတဲ႔ျခေသၤ႔မင္း လွည့္ဆင္းျပီးအေရးမလုပ္ေတာ႔ဘူး။
အျပန္တစ္ရာမက အဖန္ဖန္ထလို႔
ဥာဏ္ေတြနဲ႔ျခယ္သ ပကာသနပယ္ခ်လုိ႔
သံသရာအတြက္ပဲ အလွျပင္ေတာ႔မယ္ကြာ။
No comments:
Post a Comment