.jpg)
တိုးတက္တဲ႔ေျမမဟာ ေျပာသမွ်ကဗလာ
ေလာဘနဲ႔ေမာဟ ေသာကေတြဗလပြ
ၾသခ်ကာေျပာေလာက္စရာမုိ႔
ေမာလွေပါ႔ လူသားေတြ။
ေျပာမဝတဲ႔ ေတာအလွ ေရာခ်ကာသံုးလုိက္ၿပီ
ေခတ္မွီတဲ႔အေတြးသစ္ဆီ
ေျမမဟီတကယ္တည္ၾကည္သင္႔ပါရဲ႕
လူမပီတဏွာမွီအရူးေတြေၾကာင္႔
ကဗ်ာမပီစာမမွီျဖစ္ၿပီေပါ႔
႒ာနီျပည္ၾကီး အပူေတြသုိမွီးလုိ႔
ရႈမၿငီးတဲ႔အလွေတြျပဳန္း
ေျပာျပလုိ႔မဆံုး။
အသံုးမက်တဲ႔အေတြးဝင္ သဘာဝကုိအလွမထင္
ျမင္ျမင္သမွ် ျခယ္သကာအမႊမ္းတင္
ကၽြမ္းမဝင္တဲ႔ဓေလ႔ေတြနဲ႔ျငမ္း
အရမ္းျပင္ေလေတာ႔ ျမန္းေလေပါ႔အလွတရား။
ေတာေတာင္အလွမ်ား မက္မေျပတကယ္စြဲေစအား
မ်ားေလတဲ႔သယံဇာတ လွမ္းေလသမွ်တကယ္ရ
အမ်ိဳးေတြကငတံုးငအ အသံုးခ်ကာမထား
ေျပာသမွ်ယံုစား ေဘးကလူစားၿပီေပါ႔။
ေရာေရာင္ကာ ေပ်ာက္မသြားေအာင္
အေမာင္လုလင္ငယ္တို႔ စြမ္းေဆာင္လုိ႔ႀကိဳးစား
လမ္းေရာင္လုိ႔မမွားေစနဲ႔
အားေတြနဲ႔ျဖည္႔စြက္
အလင္းေရာင္နဲ႔မိတ္ဆက္ ၿင္ိမ္းေစဖို႔ေရွ႕ဆက္။
No comments:
Post a Comment