ကေလးရယ္ အေတြးနယ္ပယ္
မ်က္ရည္လည္လုိ႔ အေဆြးျခယ္သ
ႏြမ္းေလသမွ် မလွဘဝ
စခဲ႔ရေတာ႔ အေဖေမစံု
ျမင္ပံုရယ္ထူး ၾကည္ႏူးေထြးဖက္
အနႏၲလက္ေတြ မက္မေျပ
လွရက္ေပလုိ႔ ထင္ေနေလသလား
ကေလးရယ္။
စိတ္ဝယ္အားငယ္ တမ္းတမျပယ္
မွန္းဆရြယ္လုိ႔
လွမ္းေခၚမရ အေဝးဆီက
မေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔ အေဖေမကုိမ်ား
လြမ္းေနေလသလား ကေလးရယ္။
ဘဝေနစြယ္ မကြယ္ခင္ေတာ႔
ၾကင္နာမရ ဝမ္းမဝလည္း
လွမ္းေနရျမဲ ဘဝအခက္ခဲ
ၾကမ္းတမ္းဆဲေလ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕
အားမငယ္ေလနဲ႔ ကေလးရယ္။
တကယ္လုိ႔မ်ား အေတြးထားက
ငါ၏နေဘး ေဖးမစရာ
ငါ၏စိတ္သာ ကုိးကြယ္ရာလုိ႔
စိတ္မွာမွတ္သား အားတင္းထားလုိ႔
ဘဝေမွာင္တြင္း အလင္းေတြေခၽြ
ပန္းေတြေဝတဲ႔ ေန႔သစ္အတြက္
အားေတြျဖည္႔စြက္ လွမ္းတက္ခဲ႔ေတာ႔
ကေလးရယ္။
No comments:
Post a Comment