***လမ္းခြဲ***

ကဗ်ာေလးေတြျမင္တိုင္း
ရင္တစ္ခုလုံုးေျဗာင္းဆန္ေအာင္ လြမ္းတယ္
ၾကည္နူးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကိုပဲ
စကၠန္႔တိုင္းခံုမင္ေနမိတယ္။

အသက္မရွိတဲ့စာသားေတြက
ေရာင္ျပန္ေမတၱာေတြေပးခဲ့ေလေတာ့
ခံစားတတ္တဲ့လူသားတစ္ေယာက္ဆီက
ေမတၱာကုိ ငါျပန္ျပီးေတာင့္တမိပါရဲ႕။

အလင္းမဲ့တဲ့ေဆာင္းည
နွင္းမႈန္ေလးေတြနဲ႔ ရသစံုစြာေပးခဲ့သူေရ
မေရရာတဲ့ပံုရိပ္ေတြတမ္းတရင္း
စိတၱဇ၀ကၤပါမွာလမ္းမွားေနတဲ့ အရူးတစ္ေယာက္လုိ
နင့္ရဲ႕ညႈိ႔ခ်က္ေတြေအာက္မွာ လြင့္ေမ်ာေနမိတယ္ဟာ။

ဆံုမွတ္မရွိမွန္းသိေနတဲ့
အသိစိတ္ေၾကာင့္ခ်ိဳးနွိမ္ထားတဲ့
စကားလံုးေတြ႔ကုိေပြဖက္ရင္း
အနာဂတ္ကုိ ဆက္မေလွ်ာက္ခ်င္ဘူး
နင့္အသံေလးကုိပဲ တယုတယေလး
နားဆင္ခြင့္ေလးရွိပါရေစ။

ငတက္ျပားကေတာ့ ေသေတာ့မဲ့အတူတူ
မိဖုရားေစာဥမၼာကုိရခ်င္တယ္တဲ့ေလ
ငါလည္းနင္နဲ႔ေ၀းရင္ ခံစားရမဲ့အတူတူ
နွလံုးသားနဲ႔ရင္းလုိ႔ အသည္းေတြေၾကမြေတာ့မွာမုိ႔
ေနာက္ဆံုးဖြင့္ဟခဲ့ခ်င္တယ္ အရာအားလံုးထက္
ပုိသာတဲ့ခ်စ္ခ်င္းတရားေတြနဲ႔
နင့္ကုိငါ (အရမ္းခ်စ္တယ္) လုိ႔ေပါ့ ခ်စ္သူရယ္။.....(လရိပ္ေလး)

***လြမ္းအဆိပ္သင့္ ည***

ေဆာင္းညမွာေလ ၾကယ္ေတြေၾကြလုိ႔
လေရာင္မွိန္ေဖ်ာ့ ေမာ့ေမာ့ေလးေငးေန
ခ်စ္ရသူေရ ဘယ္၀ယ္ဘယ္ဆီျမန္း
မွန္းဆကာေလ တမ္းတမေျပ
ႏြမ္းလ်ဘ၀င္မွာ မေျဖသာတကယ္လြမ္း
လာလမ္းကုိပဲ ကမ္းလင့္ၾကိဳေန။

ေစလုိရာေစ မေသြခ်စ္မွာမုိ႔
ဘယ္သုိ႔ေနေန ၾကင္နာေတြဆင္ပြား
ခ်စ္အားကပုိေန ေန႔ရက္ေတြေျပာင္းေသာ္ျငား
မုန္းေမ့ကာဘယ္မထား ေျမာက္ျပန္ေလေျပၾကားမွာ
စိတ္အားရယ္ငယ္ ရင္၀ယ္ခံစား
လြမ္းအားကပုိ ေျဖမဆည္သုိ႔ေလ။

ကၽြမ္းရင့္ကာေန လြမ္းဆိပ္ေတြသင္ျပီမုိ႔
မေနသာၾကိတ္ကာခဲ တစ္ေယာက္ထည္းငုိေန
ေက်းေစကာစာလႊာပါးေပမဲ့ ခြန္းသြဲ႔စာမေျခြ
ေနနိုင္သူၾကီးက ရက္စက္ေလအား
ေႏြကႏၱာလုိပူေပမဲ့ မေမ့ရက္ေလေတာ့
ေဆြးလ်က္သာေလ လြမ္းလုိ႔ေမွ်ာ္ေန။.....(လရိပ္ေလး)
   

***ေမ့မွာတမ္း***

မွာခ်င္တယ္ ေမာင္ၾကီးေရ
တစ္နယ္ေျမ ေ၀းေနအား
မေမ့ထားပဲ ခ်စ္ပါေလ။

ေမ့မွာတမ္းေျခြ။
ေက်းမေစ စာမပါးလည္း
ခ်စ္ခြန္းၾကားေစ။
တုိ႔တစ္ေတြ ငယ္ရိပ္ေဆြး
ေမ့နုိင္ေသးေပ။

ေ၀းေနခ်ိန္မွာ ေမာင္ေမ့မလား
အေတြးပြားလွ်က္ ရင္မွာေႏြ၊
ခင့္မွာေလ စုိးထိတ္ေလးနဲ႔
တိုးတိတ္ေဆြး ေဆြးလွ်က္ေပ။

ေမြးရပ္ေျမ ခ်စ္သက္ေသေျခရာေလးက
ခင့္အတြက္ေလ ေဆြးရတက္ေပြရင္မေအးတာေၾကာင့္
ဘုံဓေလ့မွာကြယ့္အတူေန
ဆုံဖုိ႔ေလ မ၀ံ့ေတြး။
ေမြးရပ္ထံ လာလမ္းေဖြးကုိပဲ
ေမာင္ၾကီးေရ လြမ္းရွာရဲ႕ေလး။......(လရိပ္ေလး)

***လြဲမွားတဲ့ Valentines day ***

အဏၰ၀ါရဲ႕ ေတးသြားေတြကုိ ထားခဲ့ရင္း
အိပ္မက္ေကာင္းကင္လည္း ရီေ၀ေနခဲ့ျပီ
အရိုင္းဆန္တဲ့ ကဗ်ာကလည္း
လူသားေတြရဲ႕ ရင္ကုိထိုးခ်င္းမေဖာက္နုိင္ေတာ့ဘူး….

ဘ၀တစ္ခုလံုး ေလာင္ျမဳိက္ေနျပီခ်စ္သူ….
ေဖေဖာ္၀ါရီ (၁၄) တဲ့ေလ….
အတိတ္ကုိ အနက္ေရာင္ဆိုးလုိ႔
မုိနာလီဇာ မ်က္နွာေပးနဲ႔ ခင္းျပလုိက္မယ္
အထီးက်န္ျခင္းေတြ ေျမျပင္မွာလင္းထိန္ေနလုိက္တာ
ေအာက္ဆီဂ်င္ရွဴဖုိ႔ ေတာင္ ခပ္ေမ့ေမ့။

ငါ မေတာင္းဆုိပါဘူး ခ်စ္သူ…
ရည္စူးတုိင္းမွ ပန္းမပြင့္တာ
ေရစိီးေၾကာင္းအတုိင္း အလုိက္သင့္ေလးစီးေမ်ာမယ္
valentine ေျခရာ ငါ့ရင္မွာနန္းမတင္သမွ်
အက္ကဲြတဲ့ရႈိက္သံကုိ မီးေတာက္နဲ႔
စီးခ်င္းထိုးဖို႔ တံဆိပ္နွိပ္လိုက္ျပီ။

ညိဳ႕ခ်က္ေတြနဲ႔ျပဳစားျပီးမွ
နန္းက်ဘုရင္တစ္ပါးရဲ႕ရသကုိ
ဇာတ္သိမ္းလုိက္စမ္းပါ မ်က္နွာဖံုးမေရာင္းပါနဲ႔
"ပကတိ" ကုိ ေလလံတင္ခ်င္တာ။

ခ်စ္ခ်င္းသက္ေသ တဲ့လား...
ေသဆံုးျခင္းကုိ အေရာင္တင္တာ
ငါကလည္းအရိပ္မဲ့ လင္းအမႈန္ေလးေတာင္
မဖန္ဆင္းနိုင္တာ ရင္ခုန္ျခင္းကုိ
ဒီညေလးမွာ ၀ုိင္တစ္ခြက္နဲ႔ ပဲ
ေလာင္ကၽြမ္းေစခဲ့မယ္....ခ်စ္သူ။......(လရိပ္ေလး)

***ၾကမၼာလြဲတဲ့ ေတးသြား***

ေခတ္တဲ့လား...
အသစ္ကို လက္ခံျခင္းပဲလား
စနစ္႐ဲ့ သားေကာင္ကို ႐ုံသြင္းကာျပလို ့
အျမင္ေတြ ေ၀့ေ၀့၀ါး၀ါးနဲ ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ အဆိပ္သင့္ခဲ့ျပီ
ေန၀င္လုလု သာသနာေတြ ညိုမဲစြဲလို ့့
ကိုယ္က်င့္တ႐ားေတြလည္း ေျမခလို ့ငိုေၾကြးခဲ႐ျပီ။

ညီညႊတ္ျခင္းတဲ့...
မွန္ခ်ပ္ကို ေထာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
တစ္စစီက်ဲျပန္ ့လို ့
ေျမလႊာဟာ ပက္ၾကားအက္တယ္
ေသြး႐ဲ႐ဲ ပန္းခ်ီေတြထဲမွာ
မ်က္နွာမြဲေတြ႐ဲ့ ႐ွင္သန္ျခင္းေတြက
အ၀ီစိကို ဦးတည္ေနေလ႐ဲ့။

ဖြံ ့ျဖိဳးျခင္းတဲ့...
အသိေတြတမြဲမြဲနဲ ့ ေတာင္ကတံုးေတြေပၚမင္းမူတယ္
ျမစ္ေခ်ာင္းေတြေတာခိုလို ့
ေမာင္ငယ္႐င္ေသြးကတ႐ားစီ႐င္္
ေ႐ွးအေမြအနွစ္ကို ေဟာ္တယ္ေတြျမိဳလို ့
ျပည္ပနဲ ့ ဂေဟဆက္ မ်က္နွာသစ္ေတြကို
သြား႐ည္က်ေစတယ္။

စာနာမႈတဲ့...
ျမိဳ ့ေဟာင္းက အုပ္တစ္ခ်ပ္ျဖစ္ခဲ့ျပီ
ေ၀ဒနာသည္ေတြကိုအက်ဥ္းခ်
တစ္၀မ္းစာေလးေတာင္ မသထာတတ္ေတာ့
ေကာင္းကင္ကိုေက်ာခိုင္းထြက္
င႐ဲနဲ ့မိတ္ဆက္လိုက္တယ္
ျခစားတဲ့ ဦးေနွာက္ေတြနဲ ့
အၾကံကုန္ ဂဠဳန္ဆားခ်က္တဲ့
ဒီပိတ္ကားေတြက အေ႐ာင္မြဲမြဲနဲ ့
အျဖဴအမဲထဲပဲ တ၀ဲလည္လည္။

ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းတဲ့...
စကားလံုးေတြသာ ေဆးျခယ္တတ္က်ေလ႐ဲ့
အာဇာနည္ဆိုတာ အဆိုေတာ္လို ့ မွတ္ေနၾကျပီ
မ်က္နွာဖံုးေအာက္မွာ မ်က္နွာေတြ၀ွက္
သူ႐ဲေကာင္းေသြးေတြ အေ႐ာင္ျပယ္တယ္
မေမ့အပ္ျခင္းေတြ အေ႐ာင္တလက္လက္ထလည္း
ဒီ႐ာဇ၀င္ေတြ ေျမျမိဳသြားတယ္
ဇာတာကိုပဲ ႐ိုးျပီး လက္ညိုးထိုး႐ေတာ့မလား
ၾကမၼာထြက္သက္ ငင္တဲ့ ႐က္ကိုပဲ
လက္ခ်ိဳးေ႐႐င္း
ေတးတစ္ပုဒ္ ဆိုျငီးေနလိုက္ေတာ့မယ္
ၾကမၼာရဟတ္လုို႔ေလ။.....(လရိပ္ေလး)

***အိမ္မက္မဲ့ ည***

သဇင္တစ္ခက္မာန္တက္စြာနဲ႔
အျမင့္နန္းမွာပြင့္လန္းေနတုန္း
ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ႕လက္နက္ပုန္းေၾကာင့္
မာယာရမၼက္ၾကားမွာ
ပါးပါးေလးေျခြခ်ခံလုိက္ရတယ္.။

မျမင္နုိင္ေပမဲ့ စီးေမ်ာျခင္းကုိေက်နပ္လက္ခံရင္း
၀တ္ရည္ကုိ စုပ္ယူခြင့္မရွိတဲ့
ပ်ားတစ္ေကာင္လုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
လက္ျပနႈတ္ဆက္ရျပီေပါ့။

နွလံုးသားစာမ်က္နွာမွာ
အခ်စ္ဆံုးလုိ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္လုိက္တာ
ဥေပကၡာေတြပဲ ရသေျမာက္လာတယ္
မ်က္ရည္ကုိ ခစားရင္း။

မ်ဥ္းျပိဳင္ရဲ႕နိယာမကုိလက္ခံေပမဲ့
မုိက္မဲျခင္းေတြကုိ သိမ္းပုိက္ထားေတာ့
မုိးခါးေရပဲ ဆက္ေသာက္ေနမိတယ္။

အလြမ္းဆုိတဲ့အရာကုိ
ေသမိန္႔ခ်လုိ႔ရရင္ ခ်စ္သမုိင္းမွာ
အသည္းသရဖူေဆာင္းေပးခ်င္ရဲ႕
ေၾကကြဲျခင္းေတြ နန္းခ်ရင္းေပါ့။

အံ့ပါရဲ႕........ေနာ္
ငမုိက္သားကုိ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္တဲ့ဘုရင္မ
၀ဋ္ၾကမၼာကုိအျပစ္ပံုခ်
ေဆြးေျမ႕ျခင္းေတြသီကံုး
သတိရျခင္းေတြပဲ
တစ္ထီးတစ္နန္းစံေနေတာ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ငါ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္
နာက်င္ျခင္းသေကၤတက
ငါ့ရဲ႕ကဗ်ာေတြျဖစ္တည္လုိ႔
ေသရာပါအမွတ္တရကုိ
အလြမ္း ဆုိတဲ့ကာရံလွလွေလးအျဖစ္
ေရးသီပါရေစေတာ့ မာယာခ်စ္သူေရ။....(လရိပ္ေလး)

***လြမ္းဘြဲ႔စာစီ သခင့္ဆီ .. သုိ႔***

သခင့္အနမ္း တစ္ပြင့္ပန္းမုိ႔
ပြင့္လန္းစဥ္သာ သဲညွာမွာဆင့္
ပြင့္လႊာရင့္ထိ မညႈိးရိပဲ
စြဲျငိခုိ၀င္ ျမစ္တြယ္ခ်င္သည္
သခင္ကမ္းလင့္ ခ်ဴပါေလ။

သခင့္အျပံဳး လေရာင္ရႈံးလိမ့္
ဆက္ထံုးေငြ႔ရည္ ခ်စ္ၾကိဳးသီကာ
တြယ္မွီစိုက္ဆူး ေမ့ရင္ဦး၀ယ္
ျငိကူးတြယ္လွ်က္ ခ်စ္စိတ္ယွက္၍
ေမးစက္ခုိ၀င္ ေမ့ရင္ခြင္။

သခင့္သံစဥ္ ေသာတဆင္မိ
ေရႊရင္ျငိကာ ေတးသံသာသုိ႔
ရင္မွာထိရွ မက္ေမာလွ၍
ေန႔ညမကြာ ညင္သာစြာျဖင့္
စဥ္သာၾကားခ်င္ စိတ္ကူး၀င္။

သခင္သိေစ ကဗ်ာေတြေမြး
စာေပေရးကာ ဖြင့္ဟပါလည္း
တိမ္လႊာဖံုးကြယ္ လပံုနွယ္သာ
ေရွာင္ဖယ္ေျပးခဲ့ ေျဖရာမဲ့ေတာ့
လြမ္းနဲ႔စာစီ ေတြးေ၀သီကာ
မပီ၀ုိး၀ါး လြမ္းစိတ္ထား၍
စိတ္အားရယ္ငယ္ ႏြမ္းလ်တယ္။.....(လရ္ိပ္ေလး)

—

***ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔***

ေရွးရာဇ၀င္ သမုိင္းတြင္၏
ေပၚလြင္ထင္ရွား ညီေနာင္ဖြားတို႔
ေသြးသားရင္းနွယ္ ေပါင္းစုတြယ္၍
မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ လက္တြဲေနသည္
မေသြမပ်က္ ေသြးစည္းလွ်က္။

သီေပါမင္းသား နန္းက်သြားေသာ္
ခြဲျခားခံရ ျဗိတိသွ်၏
၀ါဒျဖန္႔ကာ အုပ္ခ်ဳပ္တာေၾကာင့္
ျမန္မာျပည္တြင္း ညီေနာင္ခ်င္းတို႔
စိတ္ရင္းကြဲကာ ေသြးပ်က္လာ။

နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကိဳးစားလာလည္း
ေသခ်ာစုစည္း ေသြးမနီးေတာ့
အခ်ည္းနွီးသာ ျဖစ္ရရွာ၏
ေနာင္လာအုပ္ခ်ုဳပ္ ဂ်ပန္စုတ္ကုိ
ေမာင္းထုတ္တြန္းလွန္ စုရံုးျပန္ေတာ့
ျမန္ဆန္စြာပင္ ေအာင္ပြဲဆင္။

ဖခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္၍
ဇြဲထုတ္ၾကိဳးစား စည္းရံုးအားေၾကာင့္
စိတ္ထားညီထပ္ ရင္ခ်င္းအပ္၍
လြတ္လပ္ဖို႔ေရး ေဆြးေႏြးစဥ္၀ယ္
အရင္ေရြးခ်ယ္ သီးျခားဖယ္ခ်င္
လီဆယ္နွိပ္ခ် ျဗိတိသွ်ကုိ
ျပည္မေတာင္တန္း မခြဲျခမ္းပဲ
ေျဖာင့္တန္းစြာေပး ရရွိေရးသာ
တေလးတစား ေတာင္းဆုိရွာ။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ဆယ့္နွစ္ဆီေရာက္
ညီညီညာညာ ပင္လံုမွာစု
ေရးကာလက္မွတ္ ေပါင္းစုရပ္တည္
စိတ္ျမတ္ဂုဏ္ေရာင္ လမ္းျပေဆာင္သည့္
ျပည္ေထာင္စုေန႔ စၾကံဳေတြ႔။

ေတာင္တန္းျပည္မ ေပါင္းစည္းၾကကာ
ျပည္ရြာအက်ိဳး လက္မွတ္ထိုး၍
မ်ိဳးရိုးဂုဏ္ေရာင္ ဆင့္ကဲေဆာင္သည့္
ျပည္ေထာင္စုေန႔ ရွိခဲ့၍သာ
ေတြ႔ၾကံဳမေနွး လြတ္လပ္ေရးကုိ
ျငိမ္းေအးခ်မ္းသာ ရလာတာမုိ႔
ဘယ္ခါမေရြ႕ ရက္ျမတ္ေန႔ကုိ
မေမ့အပ္ရာ မွတ္သားပါ။..
(ယေန႔ျမတ္မွာ ထပ္ၾကားမွာ)............(လရိပ္ေလး)

***လြမ္းမာယာကုိ ဦးညြတ္ျခင္း***

ေဆာင္းတစ္ညရဲ႕မာယာေအာက္
ပင့္သက္ေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ကခုန္ေနတုန္း။

ေတာင္ပံက်ိဳးငွက္တစ္ေကာင္ဆီ
ေပးအပ္လာတဲ့ ေဖးမျခင္း
နာက်င္ျခင္းမ်က္ရည္ေတြကုိ
ကႏၱာရလုိေျခာက္ေသြ႕ေစတဲ့ ေလေျပတစ္ခ်က္ေၾကာင့္
အာရံုေျခာက္ပါးစလံုး ေမွာက္မွားေစခဲ့ျပီ။

မိန္႔ေျခြစကား ကင္းကင္းနဲ႔
သက္ျပင္းတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေနညိဳခ်ိန္
အိပ္မက္ျခင္းေတြေနာက္
အနာဂတ္လမ္း ေ၀၀ါးမႈကင္းေအာင္
ရဲရင့္ျခင္းေတြ အုတ္ျမစ္ခ်ေပးခဲ့တယ္။

ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တုန္း
မုန္တိုင္းေမႊေနွာက္
ေနွာင္ၾကိဳးေတြျပတ္ေတာက္
ၾကည္နူးျခင္းကမ္းပါး ျပိဳပ်က္က်ေလရဲ႕။

နိဂံုးက်မွ ေမွာ္ဆရာရဲ႕
ေတးသြားေအာက္လူးလြန္႔ရင္း
အလြမ္း အကၡရာေလး
တံဆိပ္လာခတ္တယ္။

မ်က္ရည္ပင္လယ္မွာ
ေပ်ာက္ရွေနတဲ့ နွလံုးသားေခၚသံ
ျပတ္ေတာက္ျခင္း ရာဇ၀တ္ေကာင္က
ၾကမၼာကုိ ရုိက်ိဳးျခင္းေတြနဲ႔။

ေလေျပကုိ မနမ္းရႈိက္ခဲ့ရင္
ငါ့ရင္ထက္ ကာရံေတြနဲ႔ျပည့္နွက္မွာမဟုတ္ဘူး
ဖမ္းဆုပ္မရတဲ့ ေလဟာနယ္ကုိ
ရမၼက္ၾကိဳးနဲ႔ သီလုိက္တာ
ပိုင္ဆုိင္ျခင္းေတြ ကြဲအက္ကုန္ေတာ့တယ္။

ေဆာင္းညကုိ အေရာင္တင္မလုိ႔
အခ်ိန္ကမဲ့ျပံဳးေလးနဲ႔ ရာသီကုန္ျပီတဲ့
အတၱနဲ႔လမ္းခင္း အလြမ္းေတြပဲ
အပုိင္စီၤးလုိက္တယ္။

ရင္ခုန္ျခင္းေလေျပေရ နင္ေျခရာေဖ်ာက္ခဲ့ေပမဲ့
မဆံုးနိုင္တဲ့ ခရီးၾကမ္းမွာ
ေခ်ာ္ရည္ပူလွလွေလးေတြ အငမ္းမရသြန္ခ်ရင္း
လြမ္းမွတ္တိုင္ကုိ ငါဦးညြတ္ေနအံုးမွာပါ။.

...ရြယ္စူးစိတ္တူ...

ေမာင့္မူပို
လွတစ္ကိုယ္ ယဥ္စိတ္ထားရယ္နဲ႔
အသားေတာ္ ဝါဝါညက္ကယ္
သည္းသက္ပိုင္ယူ...

မယ့္ခ်စ္သူ
အသားျဖဴ တည္ႀကည္ခိုင္လို႔
ပိုင္ဆိုင္လို စိတ္ရြယ္ကိုးတယ္
ေနွာင္ႀကိဳးနဲ႔လူ...

တူနွစ္ကိုယ္
ရြယ္တူခို ေမတၱာရိပ္ဝယ္ပ
ေမွးအိပ္စဥ္ ဖြဖြနမ္းမယ္
ညခ်မ္းတင့္ကူ...

ေရႊရင္ဖို
ခ်စ္ကြန္းခို သိမ့္သိမ့္တုန္မ်ွ
သက္ပံုကာ ခ်စ္ရည္လူးမယ္
ရြယ္စူးစိတ္တူ...

လႊမ္းေနာင္ နွင့္ လရိပ္ေလး
ခ်စ္သူမ်ားေန႔အမွတ္တရကဗ်ာ

***ပတၱျမားစင္စစ္ ႏြံမနစ္သင့္***

 
အမ်ိဳးမွန္မွ ဖိုးတန္ရ၏
ေယာင္ျပတုခုိး အက်င့္ဆုိးကုိ
မ်ိဳးရုိးမေထာက္ ေလာဘေရာက္ကာ
မ်က္ေမွာက္ေကာင္းရာ ေတြးေတာကာျဖင့္
ဘာသာျခားအား အယူမွား၍
ဘုရားေမ့ကာ တဏွာမွာေမ်ာ
ခႏၶာေနွာ၍ မေနသင့္။

ေတြးခ်င့္ဆင္ျခင္ အသိ၀င္၍
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ပ်ိဳေမေလးေတြ
လွေရးဟန္ပုိ စိတ္ထားခ်ိဳလည္း
မဆုိေလာက္ေလး ခက္ခဲေရးကုိ
အေတြးပုိကာ ဆင္ေျခရွာ၍
ဘာသာျခားကုိ ခ်စ္အားပုိက
ငုိယုိခံစား ဒုကၡမ်ားကာ
ဘုရားမေတြ႔ ငရဲေရွ႕ေမွာက္
တစ္ေန႔ေရာက္ကာ သံသရာမွ
ကင္းကြာဒုကၡ ေ၀းေလစြ။

ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အစစ္မွာကား
ဥစၥာဓန အလွပေတြ
ခ်ျပစရာ မဟုတ္ပါေလ
ရင္မွာေမတၱာ ေစတနာနွင့္
ဆရာသမား မိဘမ်ားအား
ေလးစား၍သာ သာသနာကုိ
စဥ္သာအားထား ျမတ္တရားနွင့္
ပြားမ်ားေန႔စဥ္ အလွဆင္မွ
ျဖဴစင္ေအးျမ စိတ္ထားလွ၍
ဘ၀ျငိမ္းရာ ေတြ႔မည္သာ။..

***ေငြ႔ရည္ဖြ႔ဲ အလြမ္း***

ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္ ငင္လာ
ႏြဲ႔ေနွာင္းပလီ ေမတၱာနဲ႔
သည္းဆုိင္မွာ လႈပ္ခါယိမ္းတယ္
ေမ့ခ်စ္္္္သည္းရွင္။

ျမတ္မ်ိဳးႏြယ္ ဘုန္းေရာင္တင့္ပါလုိ႔
ေရႊရုပ္လႊာ ေမ့သခင္
ေနွာင္ငင္ရစ္ အဆတုိး
တြယ္တာခ်င ္သူသိနိုးမုိ႔
ရွက္ေသြးျဖာငင္။

ၾကိတ္ပုိးတယ္ တိတ္တခုိးရယ္မုိ႔
မခုိ႔တစ္ရုိ႕ ပူပင္
မူပုိကာ ရင္၀ယ္သိမ္းကာျဖင့္
ေတြးခက္တယ္ရွင္။

ရစ္တုိးတြယ္ ခ်စ္ႏြံနစ္ကၽြံရ
ႏြမ္းလ်ရင္ ေျဖမရႊင္
ကၽြမ္းရင္နင့္ လြမ္းရင္ဆင့္ပါလုိ႔
ပုလဲမ်က္ရည္ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔သီခဲ့
လြမ္းစိ္တ္ခုိ၀င္။.

***လြမ္းသူ႔ ဆုေတာင္း***

အျဖစ္အပ်က္ အသစ္တဲ့
ေခတ္ပဲေခၚမလား စနစ္ပဲေခၚမလား
ခံျပင္းျခင္းစစ္ပြဲေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ပြား
အျပစ္မဲ့တဲ့စစ္ရဲ႕သားေကာင္ ဘ၀မ်ား
ေနစရာကရွား စားစရာကမဲ့
ေရွ႕ဆက္ဖုိ႔အတြက္ ငိုမဲ့မဲ့။

တစ္ခ်ိဳ႔အတြက္ေတာ့ ရင့္က်က္ဟန္ေဆာင္လုိ႔
စစ္ေဘးဆုိအေသးမႊား စကားထဲေတာင္မထည့္
ရမၼက္ခိုးေ၀ အတၱေတြေထြခင္းကစား
သုခဘံုလူသားဘ၀ ရသေတြစံစား
မ်က္ကန္းေတြ ၾကည့္မွန္လုၾကတယ္
ထူးၾကမတဲ့လား။

ၾကမၼာဆုိးေမႊ ဘ၀ကမုိးနဲ႔ေျမ
စစ္ေဘးေၾကာင့္ ဘ၀ေၾက
မေနနုိင္ ေဖးကုိင္မသူေ၀း
သနားစရာ့ဘ၀ေပး
ေမွးစက္ရာရွားေနၾကရျပီ
စစ္မီးကုိျငိမ္းေစနိုင္မဲ့အား
အခုမ်ားသာရခ်င္လိုက္ပါဘိ
အတိုင္းမသိေပ်ာ္ကာ ေရွ႕ဆက္မယ္
ေထြးဖက္ကာညီေနာင္မ်ား ျငိမ္းၾကေစသား။