ပန္းကေလးဘဝ လန္းရလည္းခဏ
ႏြမ္းမြပ်က္္ယြင္း အဆင္းလြင္႔ေၾကြ
နွင္းပြင္႔ေတြအလား ကြယ္ေပ်ာက္မသြားခင္
သခင္႔ရင္တြင္း ခ်စ္ျခင္းအတြက္
ေပးဆပ္အပ္နွင္း အသက္ရင္းလုိ႔
နွလံုးေသြးအျမစ္ခ် အသည္းမြမြကုိ
လုိရာေစသံုး မူထံုးေတြနဲ႔
တစ္သက္လံုးအတြက္ ဆက္ထံုးေနွာင္တြယ္
ေပ်ာ္ေစ႔ခ်င္တယ္ ေမ႔အသည္းရွင္ရယ္။
ခေရျဖစ္လဲ အေၾကြဘဝနဲ႔သာ
ေနျပခ်င္လွ တစ္ခဏအေဆြး
ဆယ္ဘဝေဝးလဲ ေကြကြင္းဆင္းရဲ
ေျမနင္းပန္းဘဝ လြမ္းရေစသား
အျငဳိးပြားခဲ႔ ခ်န္ထားရက္စက္
ပန္မသြားခဲ႔လည္း ကံတရားကုိပဲ
အျပစ္ယူလွ်က္ ခ်စ္ေနခြင္႔ပဲ
ရပါရေစ။
နွင္းဆီငံုဖူး အခ်စ္ဦးကုိ
ပန္ဦးေခၽြခ် နွင္းဆက္သလည္း
ျငဴစူဘဝ တဒဂၤမဟုတ္
ျပယုတ္တစ္ခုႏွယ္ ခ်စ္ျခင္းျပယ္လည္း
ေမ႔ရင္ထဲဝယ္ အျပစ္မရြယ္
အျမစ္တြယ္လွ်က္ ခ်စ္ေနဆဲမုိ႔
တစ္ေယာက္တည္းပဲ လြမ္းပါရေစ
ေမ႔အသည္း သခင္ေရ။
No comments:
Post a Comment