ညအဆင္းကုိ လမင္းေလးက
ေထြးဖက္လင္းလက္ေစခဲ႔သလုိ
ရုတ္တရက္ေတြ႔ခဲ့တဲ႔ နင္႔ရဲ႕အျပံဳးတစ္ခ်က္
အလင္းမဲ႔တဲ႔ ငါ႔ရင္ခြင္ကုိ
တိုးသဲ႔သဲ႔ေလး လႈပ္နႈိးလုိ႔
ခ်စ္ႀကိဳးရမၼက္ေတြ ေဝေစတယ္။
မုိးအံုေနတဲ႔ ေန႔ခင္းမွာ
ရုတ္တရက္ ထလင္းတဲ႔ေနမင္းလုိ
နင္႔ရဲ႕အၾကည္႔တစ္ခ်က္က
အရိပ္မဲ႔တဲ႔ ငါ႔ရင္ခြင္ကုိ
အၾကင္နာသြန္းၿဖိဳးလုိ႔ ေမတၱာမုိးေတြရြာ
နွလံုးသားတစ္ေနရာစာမွာ
အခ်စ္သဒၶါေတြ ေဝေစခဲ႔တယ္။
ေႏြဦးကုိယစ္မူးေစတဲ႔
ေတးသီငွက္ေလးရဲ႕ ဆိုညဥ္းသံေလးလုိ
နင္႔ရဲ႕စကားသံေလးက ဆြံ႔အနားမၾကားတဲ႔
ငါ႔နွလံုးသားကုိ အခ်စ္ေတးသြားေလးနဲ႔
ေခ်ာ႔သိပ္နုိးထေစခဲ႔တယ္။
အျမတ္တနိုးနဲ႔ အခ်စ္ေတြပ်ိဳးခ်င္ေပမဲ႔
နင္႔ရင္ခြင္ဦးမွာ ဖူးျပီးသားအခ်စ္ပန္းက
ပြင္႔လန္းေနေတာ႔ အရူးအမူးေလးပဲ
ေဝးေဝးကေန ေဆြးေဆြးေလးေငးလုိ႔
တိတ္တခုိးေလး ခ်စ္ေနေတာ႔မယ္ကြယ္။
No comments:
Post a Comment