ေရႊအုိေရာင္ညေနခင္းဝယ္
ေလေျပငယ္သြဲ႕သြဲ႔ညွင္းပါလုိ႔
အလင္းေတြမွိန္မွိန္ဆင္း ဆည္းဆာခ်ိန္
အေမွာင္ခြင္းေလေပါ႔
ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ကယ္အားငယ္စိတ္ရယ္
တမ္းတဖြယ္အတိတ္ဆီလွမ္းကာမုိ႔
မွန္းဆမျပယ္ အလြမ္းေတြကကဲ။
အေမွာင္ကမၻာေရာင္ဝါမလင္း
ေငြစႏၵာတကယ္ကင္းေလေတာ႔
အဆင္းရယ္ကမပီ ေတးမသီိတဲ႔ငွက္ငယ္အလား
အေဝးဆီကုိေမွ်ာ္ကာေငးရီလုိ႔
ခ်စ္ျခင္းေတြဖြဲ႔သီမိေလမွ
ႏြမ္းလ်မေျပနွလံုးအိမ္ထဲမွာေတာ႔
ကၽြမ္းလွေပါ႔အသည္း။
ကဲလွတယ္သူရယ္ေျပာေလမလား မုိးညမယ္အကာကြယ္မဲ႔ေလအား
ရႊန္းရႊန္းတင္႔တယ္လဝန္းငယ္ေပၚ
တစ္ေျပတစ္ရြာကုိ
ေမေမွ်ာ္မွန္းရြယ္လုိ႔ အသြယ္သြယ္မ်က္ရည္စေတြနဲ႔
ကဗ်ာမပီ စာစီမိေလရဲ႕ အခ်စ္ကံကမြဲ။
No comments:
Post a Comment