ေမ႔နွလံုးသားမွာ အခ်စ္ပန္းေတြမပြင္႔ေတာ႔ဘူး
ေမ႔အသည္းမွာ သံေယာဇဥ္ေတြမရစ္ပတ္ေတာ႔ဘူး
ေမ႔ရင္ခြင္မွာ အၾကင္နာေတြမေထြးေပြ႔ေတာ႔ဘူးလုိ႔
ေမ႔ဘဝ ေမ႔ကမၻာ ကုိ ခ်စ္ခ်င္းမဲ႔ကမၻာတစ္ခုလုိ ထင္ထားခဲ႔တာပါ။
ဒါေပမဲ႔ေမာင္ ေမာင္န႔ဲစေတြ႔ေတာ႔
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ဆူး စုုိက္စူးမိခဲ႔တယ္
ကဗ်ာမေရးတတ္တဲ႔ ေမ ကဗ်ာေတြေရးေနမိတယ္
အေတြးမၾကြယ္တတ္တဲ႔ ေမ ေမာင္႔အေၾကာင္းေတြေတြးေနမိတယ္
အဲဒါ အခ်စ္လားေမာင္။
အခ်စ္ျပီးရင္ ေႏြးေထြးမႈေတြ
ပုိင္ဆိုင္မႈေတြ အၾကင္နာေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔
နွလံုးသားခ်င္းနီးစပ္လုိ႔ ထာဝရေအးျမမယ္ထင္ခဲ႔မိတယ္ ေမာင္။
ပုိင္ဆိုင္မႈေတြ အၾကင္နာေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔
နွလံုးသားခ်င္းနီးစပ္လုိ႔ ထာဝရေအးျမမယ္ထင္ခဲ႔မိတယ္ ေမာင္။
အခုေတာ႔ အလြမ္းေတြနဲ႔ဘဲ႔ ေက်နပ္ေနရတာပါလားေမာင္
ခ်စ္ခဲ႔တာလြမ္းဖုိ႔မ်ားလား ေဝးေနရဖုိ႔လားေမာင္
အမွတ္တမဲ႔ခ်စ္ခဲ႔တဲ႔အခ်စ္က အမွတ္တရလြမ္းေစတာလားေမာင္။
သဘာဝအလွတရားေတြက
ေမာင့္အခ်စ္ေလာက္ဆြဲေဆာင္မႈမရွိ
ခ်ိဳၿမိန္တဲ႔ သီခ်င္းသံေလးေတြက
ခ်ိဳၿမိန္တဲ႔ သီခ်င္းသံေလးေတြက
ေမာင္႔အသံေလာက္မသာယာပါဘူးေမာင္။
ေမာင္႔ကုိခ်စ္မိလုိ႔ အပူမိတဲ႔မ်က္ရည္ေတြကုိ
ပုလဲလံုးေတြလုိေျပာင္းလဲ လမ္းခင္းခဲ႔မယ္ဆို
ကမၻာေျမတစ္ခုလံုး
ပုလဲလမ္းေတြနဲ႔လွပေနလိမ္႔မယ္ထင္
ေမာင္႔ကုိခ်စ္ခဲ႔လုိ႔ လြမ္းရမယ္ဆို
လြမ္းတတ္ေအာင္သင္လိုက္ပါ႔မယ္ေမာ
ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔
ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔
ေမ
ေလ ေမာင္႔ကုိအရမ္းခ်စ္ခဲ႔လုိ႔ေပါ႔ေ
No comments:
Post a Comment