ကၽြန္မတို႔ေက်ာင္းမွာ နွစ္ကုန္လုိ႔ နွစ္ပတ္လည္
အစည္းအေဝးလုပ္ရင္ ဆရာမႀကီးက ရင္ခုန္စရာေလး တစ္ခုလုပ္ေပးတယ္။
ဘာလဲဆိုေတာ႔ “အသန္႔ရွင္းဆံုးအတန္းဆု”ကုိ ေျပာျပမထားပဲ အစည္းအေဝး ခန္းမထဲေရာက္မွ
အကယ္ဒမီေပးပြဲလုပ္သလုိေလး အိတ္ေဖာက္ေပးတာ။ ကၽြန္မက သူငယ္တန္းအတန္းပုိင္
ဆိုေပမဲ႔ ကၽြန္မကေလးေတြကုိ ေန႔တိုင္း သန္ရွင္းေရးကုိ အဓိကထား လုပ္ခိုင္းတယ္။
“အတန္းဆုရေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ေနာ္”လုိ႔ေျပာၿပီး ကၽြန္မ စည္းရံုးလုပ္ေဆာင္ခဲ႔တယ္။
ဘယ္အခ်ိန္ လာၾကည္႔ၾကည္႔ လာစစ္စစ္ ကၽြန္မအတန္းမွာ အမႈိက္တစ္စေတာင္ မေတြ႔ရဘူး။
နွစ္ကုန္ျပီဆို ကၽြန္မလည္း
ကၽြန္မကေလးေတြ ပထမတန္းေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္မပထမတန္း အတန္းပုိင္ျဖစ္ပါေရာ။
ကၽြန္မဆက္လုပ္တယ္၊ မရခဲ႔ဘူး။ ကၽြန္မဇဲြမေလွ်ာ႔ဘူး၊ ဒုတိယတန္း အတန္းပုိင္ျဖစ္တယ္။
ဆက္လုပ္တယ္၊ မရခဲ႔ဘူး။ ကၽြန္မအတန္း ဘာလုိ႔ အဲေလာက္ ေျပာစရာမရွိေအာင္ လုပ္ပါရဲ႕နဲ႔ မရခဲ႔တာလဲဆိုတာ
သိခ်င္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ကၽြန္မလည္း ဆရာမႀကီးဆီ သြားၿပီး စကားေျပာၾကည္႔တယ္။ ဆရာမႀကီးက
ေျပာတယ္။ “ဆရာမ.. ဆရာမအတန္းက ေျပာစရာမရွိေအာင္ ေတာ္ပါတယ္၊ ကေလးေတြကုိ အဲလုိအသိေတြရေအာင္
ဆရာမဆြဲေဆာင္မႈေတာ္တယ္၊ ဒါေပမဲ႔ တျခားၿမိဳ႕က ဆရာမေလးေတြ ေပ်ာ္ေအာင္ အတန္းႀကီးက
ကေလးေတြ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိေအာင္ ဆရာမအတန္းကုိ မေရြးတာပါ”တဲ႔ေလ။ ကၽြန္မ
ဘာျပန္ေျပာရမလဲ ငုိရမလား? ေပ်ာ္ရမလား? ကၽြန္မ ခ်က္ခ်င္း ဆံုးျဖတ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
“ကၽြန္မလုပ္တာကုိ အမ်ားသိရင္ ဆရာမႀကီးသိရင္ ကၽြန္မ ေက်နပ္ပါတယ္၊ ကၽြန္မကုိ မေရြးခ်ယ္လဲ
ကၽြန္မ ေက်နပ္ပါတယ္ ဆရာမႀကီး”လုိ႔ ေျပာျပီးထြက္လာခဲ႔တယ္။ ကေလးေတြအတြက္ေတာ႔ ကၽြန္မ
စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္မ ဆက္ႀကိဳးစားခဲ႔တယ္။ ကၽြန္မကေလးေတြနဲ႔
ကၽြန္မ သံုးတန္းအတန္းပုိင္ေလး ျဖစ္လာခဲ႔ျပီ။
No comments:
Post a Comment