သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြ ......
ေလေတြက တိုက္........
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔
ညတစ္ညနဲ႔ ငါဟာ.......
စိတၱဇ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္လား.....?
ငါရပ္ေနတဲ႔ ေျမျပင္ကို ငံု႔ၾကည္႔မိေတာ႔.....
သူဟာေလ အျဖဴသက္သက္........
ေရွ႕ဆက္ျပီး နင္းေလွ်ာက္ဖုိ႔
ခက္ေလာက္ေအာင္ကုိ အားအင္ေတြလဲ
ကုန္ခန္းလြန္းလွပါဘိကြယ္.......။
ငိုေၾကြးျခင္း အဘိဓာန္ထဲ.....
မ်က္ရည္ေတြ ျမစ္လုိစီး.......
ဘာကုိယံုျပီး ဆူးပံုနင္းရအံုးမွာလဲ..။
ကံတရားကလြဲျပီး က်န္တာေတြကို
ေခါင္းစဥ္တပ္ႏုိင္တယ္.......။
အရာရာဟာ........
မေန႔ကလုိပဲ ေနသားတက်........
ထုသားေပသားက်ေနတဲ႔
ငါ႔ဘ၀.... ေခါက္ရိုးက်ိဳးလို႔
အျပစ္ျမင္မယ္ဆိုလဲ မီးပူတုိက္ျပီး
ငါမျဖန္႔ခ်င္ေတာ႔ဘူးကြယ္.......။
စိတ္ရွိတုိင္းသာ အေတြးနယ္ႏွင္ခြင္႔
ရခဲ႔မယ္ဆုိ..... ငါ႔ဘ၀လဲ
လွေနတာ ၾကာေပါ႔.......။
အခုေတာ႔...........
ေသာကေတြနဲ႔ စိတၱဇညရဲ႕အလြမ္း....
ေတာင္တန္းေတြပဲ သိတဲ႔
ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တမ္း............။
ဖတ္မိတာေလး တင္ထားတာေနာ္
No comments:
Post a Comment