မေၾကြသင္႔ေပမဲ့
ေျခြရစ္ခဲ႔ရၿပီ …..ေမာင္
ေလသင္႔ရာခ်ီေနရတဲ့ ေငြနွင္းစက္ေလးလုိ
ေျမခကာလြမ္းက်န္ခဲ႔ရၿပီေလ။
အေၾကြမလွေပမဲ့
ေဝခဲ့စဥ္ကပန္းတစ္ခက္ရဲ႕
အနမ္းအိပ္မက္ကုိေတာ႔ မေမ့ရက္ခဲ့တာ
ေန႔ရက္ကမၻာပါ…..ေမာင္။
စိတ္မသက္သာေပမဲ့
ေဆြးေျမ႕စြာနဲ႔ပဲ ရြက္ေၾကြေတြခေညာင္း
ခေရာင္းလမ္းရဲ႕တစ္ဖက္ေစာင္းမွာ
အတိတ္ေဟာင္းကုိတမ္းတ
လြမ္းသမွ်ကုိ မွန္းဆလုိ႔
ေမ့မရစြာ ငုိေနမိတယ္…..ေမာင္။
ရာသီေတြဘယ္လုိေျပာင္း
ႏြဲ႔ေနွာင္းတဲ့ေတးသံသာလုိ
ေရႊရင္မွာၿငိတြယ္မိတာမုိ႔
ဒီဇင္ဘာနွင္းေတြက်ရင္ျဖင့္
ကၽြမ္းရင္နင့္နင့္ အသည္းဘဝင္မွာ
အလြမ္းေတြဆင့္လုိ႔ ပန္းခေရနွယ္
ေၾကြလႊင့္ခဲ့ရၿပီေပါ့…….ေမာင္။
No comments:
Post a Comment