လမင္းေလးေရ
နင္ဖန္ဆင္းေပးတဲ့ အရိပ္ကေလးအျဖစ္
ငါေလအေ၀းကေန
ေအးျမျခင္းေတြမွ်ေ၀ခဲ့ပါရဲ႕
အျပန္အလွန္ဆုိတဲ့ နိယာမက
ငါ့အတြက္ ေတာ႔ မဟုတ္လုိ႔
ေလနီၾကမး္ေတြနဲ႔ မုန္တိုငး္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြေအာက္ ဘ၀အခ်စ္ညေလးေပ်ာက္ရွခဲ့ျပီ။
လမင္းေလးေရ
ငါေလ........
နင့္ရဲ႕ျဖဴစင္တဲ့ ျပယုဒ္တစ္ခုကုိ ႏွစ္သက္
႔ကမၻာေျမရဲ႕ညခ်မ္းကုိ သာယာျခင္းေတြနဲ
အေရာင္ဆမ္းခဲ့ပါရဲ႕ ............
ေမွာ္ဆရာရဲ႕ပုေလြေအာက္
ကၾကိဳးေပ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ေျမြတစ္ေကာင္အလား
အခ်စ္ရဲ႕ညွဳိ႕ခ်က္ေအာက္မွာ က်ရွဳံးလုိ႔
ၾကက္ေျခခတ္က ႏွလုံးသားမွာ တံဆိပ္ကပ္ခံရတယ္.......
လမင္းေလးေရ
အလင္းဘုရင္ ေအာက္မွာကႀကိဳးကုိခံယူတဲ႔
ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္ ဘ၀ကုိအားက်ရင္း
ေျပာင္းလဲျခင္းနိယာမတရားက
အခ်စ္ကုိမေဖာ္ၾကဴးနိုင္ေတာ့
ရင္ခြင္ဦးမွာ ၾကည္နဴးခြင့္မရနိင္ပဲ
အလြမး္ေ၀ဒနာေတြ
ခပ္ရဲရဲေလးေပၚလာတဲ႔
ဒီရင္အစုံမွာ.........မ်က္ရည္ေတြလည္း၀ဲခဲ႔ၿပီ.........
လမင္းေလးေရ
ညခ်မ္းကုိ လေရာင္ဆမ္းလုိ႔
ၾကယ္စင္ေတြလင္းလက္ေနေပမဲ့
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ အလ်ဥ္းမသင့္တဲ့
ခပ္ညံ႔ညံ႔ခ်စ္ခ်င္းကုိ သမုဒယေစာင္းညႈိ႕သံေအာက္
လြင့္စင္သြားေအာင္ ဥေပကၡာတရားေတြနဲ႔
ေမွာက္မွားေအာင္ျပဳစားမွေတာ့
အခ်စ္မဲ့တဲ့နွလံုးသားကုိပဲ
မက္မက္ေမာမာေလး အနမ္းေျခြရေတာ့မွာေပါ့..
No comments:
Post a Comment