ေရေျမျခား အလြမ္း

ေရေျမကျခား တုိင္းတစ္ပါးမွာ
ေစပါးကၽြန္နွယ္ စိတ္အားငယ္၍
ေန႔ရယ္ညရယ္ မေရြးခ်ယ္အား
လဲလွယ္လႈပ္ရွား ျဖစ္ပ်က္မ်ားကို
ေစစားတိုင္းသာ ႀကိတ္မွိတ္ကာပင္
ရင္မွာနာလည္း မလွန္ရဲပဲ
အၿမဲသည္းခံ လုပ္ရျပန္။

တစ္ဝမ္းတစ္ခါး မိဘမ်ားတြက္
လုပ္အားနဲ႔ေကၽြး ျပဳစုေမြးဖို႔
အေတြးထားကာ လာရတာမုိ႔
ရင္နာလြမ္းရ အိမ္ကုိတလည္း
ဘဝကုိျမင္ စိတ္ကုိျပင္၍
ဆင္ျခင္လုိ႔သာ ေနရရွာ။

အရာရာသာ ျပည္႔စံုပါလည္း
ကုိယ္႔ရြာေျမသာ ေပ်ာ္ရႊင္တာမုိ႔
ျပန္ရာလမ္းကုိ တမ္းတငုိကာ
ေဆြးပုိခဲ႔ရ အလြမ္းညေတြ
မွန္းဆေျဖသိပ္ တရိပ္ရိပ္နဲ႔
အိပ္ပ်က္ညေတြ မ်ားလွၿပီ။

ေနာင္ဘဝမ်ား လူျဖစ္ျငားက
ေရျခားေျမျခား တိုင္းတစ္ပါးမွာ
  စိတ္အားငယ္လွ်က္ မိဘနဲ႔ေဝး
ရတက္မေအး ဘဝေပးမွ
ကင္းေဝးရေစ ေတာင္းဆုေခၽြ။