အေမရယ္
ေ၀ဒနာေတြျပယ္ခ်င္လွျပီ
ကံဖယ္လုိ႔အမွန္ဘယ္မျမင္
တျပည္ရြာကုိတကယ္ခင္လုိ႔
ေရႊရင္ကုိေကာ့ေမာ့ေမာ့ေလးနဲ႔
အေမ့အရိပ္ကထြက္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။
ပင့္သက္လႈိက္ေမာ ဆင္းရဲေတာမွာ
စီးေမ်ာေနရ ပဲျပဳတ္ေရာင္းၾက
ဘ၀မလွေတာ့ တေက်ာ့ျပန္စဖို႔
အေမနဲ႔သမီးတို႔ထမင္းတစ္လုပ္
တင္းတင္းဆုပ္ျပီးစားလုိ႔ရေအာင္
အစိမ္းေရာင္ကလႊမ္း ေမတၱာမသန္းတဲ့
ခရီးၾကမ္းကုိ ရဲရဲလွမ္းကာ
အေမနဲ႔ရြာကုိ စြန္႔ခဲ႔တာပါ
အေမရယ္။
ေန႔ရယ္ ညရယ္ အေတြးၾကြယ္လွ်က္
အေမနဲ႔ရြာေလး ဘယ္လုိေနေသး
ခပ္ေရးေရးေလး ျမင္ခ်င္ေနမိ
ရင္၀ယ္အသိရွိေနပါလည္း
မဟန္သာ ျပန္လာရခက္
ဘ၀တြက္မုိ႔ ၾကိတ္ခဲလုိ႔သာ
စိတ္ထဲနာလွ်က္ ေျဖရခက္ခဲ
လြမ္းစိတ္သည္းကာ ငုိေနမိတယ္
အေမရယ္။
ေရျပာကမ္းလွ လြမ္းစရာ့ေျမ
ေတာတန္းေ၀လုိ႔ ေက်းငွက္ေပ်ာ္ျမဴး
အလွထူးကာ ဘုရားကစံု
လွအားပုိသည္႔ အေမရွိတဲ့ရြာေလးဆီ
သမီးအခ်ိန္မွီ ျပန္ခဲ့ခ်င္ျပီ
အေမရယ္။..............(လရိပ္ေလး)
No comments:
Post a Comment