ဒႆေရ.......
မင္းလုိပဲငါလဲ မာယာမင္းသားကုိမွ
ဗလာက်င္းတဲ့ ရင္ခြင္နန္းေတာ္မွာ
ပြင့္ဦးအျဖစ္တယုတယ သရဖူေဆာင္းေပးဖူးတယ္။
လကၡဏလုိေပးဆပ္ရင္း မ်က္လံုးေတြစံုမိွတ္
အခ်စ္ဆိပ္ေတြမ်ိဳခ်ရင္း နွလံုးသားတစ္ခုလံုး
မီးေလာင္တုိက္သြင္းခံရဖူးတယ္။
သူ႔ဘ၀တြက္ ငါ့ဘ၀ေပး
သူ႔နွလံုးသားတြက္
အေပ်ာ္ေတြဆက္နွင္းေပးခ်င္ရက္နဲ႔
ေရခြက္ထဲက လရိပ္ကုိပဲ ၾကည့္ခြင့္ရတဲ့ငါ
ေကာင္းကင္ကအရိပ္စစ္ကုိ နႈတ္ဆက္လုိက္ရတယ္။
မ်က္လံုးေတြ ေက်ာခုိင္းေနခ်ိိန္
ေျမျမင္နဲ႔ ေကာင္းကင္ဟာ
အခ်စ္ရဲ႕ေက်းကၽြန္ေလး
ရမၼက္ေသြးေတြနဲ႔ ကမၻာႀကီးကၿပံဳးလုိ႔ေလ။
လွ်ပ္တစ္ျပက္ေလးပါ
တစ္စစီျပန္႔က်ဲ မုန္းေတြကုိလက္တြဲလုိ႔
လြမ္းအဝီစိငရဲကုိ ဝဋ္ေၾကြးေတြတင္ဆက္ရင္း
ရင္ဘတ္ႀကီးကုိ အရွင္လတ္လတ္ ဆားသိပ္ခံလုိက္ရတယ္။
ၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီထင္ခဲ့တာ
ကမၻာမေၾကအလြမ္းက
အနာဂတ္တစ္ခုလံုးကုိ အေမွာင္ခ်လုိ႔
နာရီေတြ လြမ္း လြမ္းေနမိေသးတာ
ပထဝီေျမႀကီးေရ လက္တုိ႔လုိ႔ကူေျပာေပးေနာ္။
လရိပ္ေလး
No comments:
Post a Comment