ကဗ်ာဆုိတာ ရင္ထဲကလာတဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ အဓိကထားေရးသားရတယ္ ဆုိတာကုိ လက္ခံမိတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ ဂႏၱ၀င္ကဗ်ာကုိ ဖြဲ႕ဆုိရာမွာ အေျခခံက်တဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြရွိတယ္ ေရးသားနည္းေတြရွိတယ္ဆုိတာကုိ စာေရးဆရာၾကီးေတြ ဖြင့္လွစ္တဲ့ စာေရးနည္းသင္တန္း တက္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္မွ ပုိမုိသိခဲ့ရပါတယ္။
ကဗ်ာဆုိတာ ဘယ္က လာမွန္းမသိေသးတဲ့ အခ်ိန္က ျမန္မာျပည္က
ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား သာသနာေတာ္အတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ဆႏၵျပရင္း ျဖစ္သလုိ စားေသာက္ေနပံုေလးကုိ အင္တာနက္မွာ ေတြ႔လုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မကုိယ္တုိင္ ခံစားၿပီး ေလးစားရင္း ၀မ္းနည္းစြာ Friday, November 23, 2012 ေန႔မွာ စတင္ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးကုိ ျပန္လည္ မွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္။
ကာရံမက် နည္းမက်ေပမဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ အေလးထားေရးသားထားတာမုိ႔ နားလည္မႈနဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔ထပ္တူ ခံစားေပးၾကပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိရင္း
အမ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ား သာသနာေတာ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ရွိခိုးရိုက်ိဳးလွ်က္ ကဗ်ာေလးကုိ ျပန္လည္တင္ျပလုိက္ပါတယ္။
***ေလးစားဦးခိုက္ မိပါသည္***
ဘာသာသာသနာကုိ အေလးထား
ဒကာ ဒကာမေတြ အေရးၾကား
အေတြးမ်ားနဲ႔စိုးရိမ္ပုိ
မိုးစုိစို ေနပူပူဘာကုိမွမမႈ
လူထုအတြက္ ဘ၀ကုိေပး
အသက္ကုိပင္ စေတးမယ္တဲ႔။
ေတြ႔တဲ႔ေနရာ ျဖစ္သလုိေန
ၾကံဳရာမွာျဖစ္သလုိစား
ဖံုထူထူလမ္းေတြၾကား
ဖိနပ္မပါေလွ်ာက္ကာသြား
ေၾကးနီေတာင္ စီမံကိန္းအတြက္တဲ႔လား။
ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရား လက္ကုိင္ထားလုိ႔
သနားစရာ ျပည္သူေတြအတြက္
မနားမေန ေတာင္းဆိုသြားေလမဲ႔
ေလးစားစရာ သံဃာေတာ္မ်ားပါတကား။
လရိပ္ေလး (ေမာင္းမကန္)
(၂၀ .၁ .၂၀၁၄)
No comments:
Post a Comment