အစြဲမထားခ်င္ေတာ့ဘူး
နွလံုးသား ဆိုတာ
အခ်စ္ေက်းကၽြန္ျဖစ္ဖုိ႔ သက္သက္မွ မဟုတ္တာ
ဘ၀ဒဏ္ခံဖုိ႔ လူသားရဲ႕ အရင္းျမစ္တစ္ခု။
သမုဒယရဲ႕ခ်ည္ေနွာင္ျခင္းကုိ
တဏွာစစ္တလင္းမွာ ခ်ခင္းျပရုံနဲ႔
အခ်စ္တစ္ခုက ကဗ်ာမဆန္နုိင္ပါဘူး။
သိမ္ေမြ႔လွပတဲ့ နွလံုးသားစီးေၾကာင္းေတြ
နူးညံ႔စြာခ်ိတ္ဆက္မႈကုိ အခ်စ္လုိ႔တင္စားခ်င္မိတဲ့ ငါ
ခ်စ္ျခင္းမဲ့ ခေရာင္းတံတားကုိ ဇြတ္နင္းမိခဲ့။
လူတကာ လြမ္းတာျမင္ရင္
မဲ့ျပံဳးဖူးတဲ့ ငါ အခုေတာ့ လြမ္းဖ်ားလြမ္းနာက်လုိ႔
မုန္းတံခါးကုိ ေခါက္မိရက္သား။
အဆိပ္မွန္း သိရက္နဲ႔
ခပ္ေသာက္ျပီးမွေတာ့
အစိမ္းသက္သက္ အေသခံရံုေပါ့။
နိဂံုးက ဇာတ္နာေနျပီးသားမုိ႔
မုန္ျခင္းမဲ့ ငါ့ရဲ႕နွလံုးသားတစ္စံုကုိ
အလြမ္းအုတ္ဂူမွာပဲ ထာဝရ
သိပ္ထားလုိက္ေတာ့မယ္။
လရိပ္ေလး(ေမာင္းမကန္)
(၁၉ . ၄ .၂၀၁၄)
http://layeiklay.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment