ကၽြန္မရဲ႕
မ်က္လံုးေတြျမင္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း
အေမ့ျပံဳးကုိပဲ ျမင္ေနခ်င္မိတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕
အၾကားအာရံုရွိေနသမွ်
အေမ့ ဆိုဆံုးမတဲ့ စကားေတြကုိ
ၾကားခြင့္ရခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕
လက္ေတြ သန္မာေနသမွ်
အေမ့ကုိ ျပဳစုျပီး
လက္စံုမိုးလ်က္ ကန္ေတာ့ခြင့္ရခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕
ေျခေထာက္ေတြ လမ္းေလွ်ာက္နိုင္ေနသမွ်
အေမ့ဘ၀ ျပည့္စံုဖို႔
ရုန္းကန္လႈပ္ရွားခြင့္ ရခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မ အိ္ပ္စက္ခြင့္ရတဲ့
ညေတြတုိင္းမွာ
အေမ့ရင္ခြင္ ေႏြးေႏြးေလးေအာက္
ေမွးစက္ခြင့္ရခ်င္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အေမရယ္
ၾကမၼာလား ညံ႔ဖ်င္းမႈလား
ေ၀ခြဲလုိ႔မရတဲ့ ေလာကဓံကုိ
အနိုင္မယူ နုိင္ေသးတဲ့
ခဏတာ အခ်ိန္ေလးမွာ
ကၽြန္မအေမနဲ႔ ေ၀းကြာေနရတယ္။
ရူးမုိက္စြာနဲ႔ ဆုတစ္ခုေတာင္းေနမိတယ္ အေမ
ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ဘ၀ကုိ ပုိင္ဆုိင္ေစရင္း
အေမ့အနားမွာ ထာ၀ရရွိေနခြင့္ရတဲ့
သမီးေလးျဖစ္ပါေစလုိ႔
ဆုေတာင္းတုိင္းသာ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္……………
လရိပ္ေလး (ေမာင္းမကန္)
(၁ .၄ .၂၀၁၄)
No comments:
Post a Comment