ကၽြန္မ နွစ္ရွည္လမ်ား တမ္းတေနရတဲ့ အခ်ိန္ေလးကုိ ခဏေလး ပုိင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္.။ ကၽြန္မ ဘ၀ရဲ႕စာေပ ေက်းဇူးရွင္အျဖစ္ အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ ေလးစားေနမွာပါ ဆရာ။ ေဖ့ဘုတ္ကေန ဆံုေတြ႔ခဲ့ရေပမဲ့ တကယ့္သားသမီး အရင္းလုိ ေမတၱာထားေပးတဲ့ ဆရာ့ကုိ ကၽြန္မ ဘယ္လို စကားလံုးေတြနဲ႔ နႈိင္းဆျပီး ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး ဆရာ။
ဒီေန႔(February 24) ဆရာျပန္မယ္တဲ့ေလ၊ ကၽြန္နႈတ္မဆက္ပါဘူး ဆရာ နႈတ္ဆက္တယ္ဆုိတာ လမ္းခြဲမယ့္သူေတြပါ။ ဆရာနဲ႔ သမီး ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းမခြဲဘူး။ လူခ်င္းမေတြ႔ေပမဲ့ စိတ္ခ်င္း အျမဲတမ္း ဆက္သြယ္ေနမွာ ပါဆရာ။ ကၽြန္မ စိတ္ေတြတင္းထားျပီး နႈတ္မဆက္ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းထားရင္း မ်က္ရည္ေတာ့ က်မိပါတယ္ ဆရာ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာနဲ႔ သမီးတုိ႔ အတူရုိက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးကုိ တင္လုိက္မိၿပီး ဆရာသို႔ ကန္ေတာ့ပန္းဆင္လိုက္ပါတယ္ ဆရာ။
ဆရာ့တပည့္မေလး
လရိပ္ေလး (ေမာင္းမကန္)
(၂၄ . ၂ .၂၀၁၄ )
No comments:
Post a Comment