တဏွာႏြံနစ္
ခ်စ္ကၽြန္ျဖစ္
စြဲရစ္အတၱ ပူေလာင္လွ။
ခ်စ္စိတ္မႊန္လွ်င္
မွန္မျမင္
စြဲခင္ေမာဟ ဗ်ာမ်ားရ။
ခ်စ္အားကုန္လွ်င္
မုန္းစိတ္၀င္
ေရႊရင္ပူလွ လြမ္းဆိပ္ရွ။
ခ်စ္လည္းမခင္
လြမ္းစိတ္စင္
ကုိယ္ပင္ျဖစ္ရ ခုဘ၀။
လရိပ္ေလး(ေမာင္းမကန္)
(၁ .၁၂ .၂၀၁၃)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment