အရိုင္းဆန္လွ ေတာပန္းဘ၀
ခ်စ္ရေမတၱာ ရွိခဲ့ပါလည္း
ဂုဏ္မာနၾကား မ၀င့္ၾကြားနုိင္
ခ်စ္အားရယ္ၿပိဳင္ သစၥာလႈိင္လည္း
မပုိင္ခ်စ္သဲ က်န္ရစ္ၿမဲ။
အက်ည္းတန္လွ ေမ့ဘ၀၀ယ္
ပြင့္ရခ်စ္ပန္း ေၾကြလြင့္ႏြမ္း၍
ခ်စ္လမ္းနဲ႔ေ၀း အမုန္းေထြးကာ
လြမ္းေဆြးဖိစီး အပူမီးသာ
ခရီးတစ္ေလွ်ာက္ မီးနွယ္ေတာက္။
အရုိင္းဆန္ဆန္ အက်ည္းတန္လွ်က္
ခ်စ္ဟန္ရယ္စြက္ ေမတၱာဖက္လုိ႔
ခ်စ္သက္တူယွဥ္ ခ်စ္ရင္ခြင္မွာ
ခုိ၀င္ကာပင္ ေမွးစက္ခ်င္လည္း
ဂုဏ္ရွင္လူသား မုန္းစကားေၾကာင့္
ခ်စ္အားရယ္ငယ္ ညႈိးစိတ္ၾကြယ္။
လရိပ္ေလး (ေမာင္းမကန္)
(၁၁ . ၉ .၀၃ )
No comments:
Post a Comment