မပန္ဆင္ရက္ အေႁခြခက္လုိ႔
ေျမသက္သည့္ပန္း ေကာက္ယူလွမ္းလ်က္
ဆင္ျမန္းခဲ့သူ ေမ့ခ်စ္သူ။
အျပစ္မယူ ခ်စ္ႀကီးသူမုိ႔
ၾကည္ျဖဴ ႏွလံုး သက္ထက္ဆုံးသုိ႔
မပ်က္ေမတၱာ ခ်စ္သစၥာနွင့္
ရင္လႊာကြဲမွ် ခ်စ္ေနရလ်က္
တမ္းတၾကည္ျဖဴ ေမ့ခ်စ္သူ
ေျမလႊာျပဳန္းမ်ွ ေမ့မရဘဲ
ခ်စ္ေနရသူ ေမ့ခ်စ္သူ။
ခ်စ္ျခင္းသည္ကား သစၥာထားလ်က္
နားလည္မႈနွင့္ ေပးဆပ္ခြင့္ဟု
သိလင့္မူကား …
အမုန္းပြါးျခင္း လြမ္းမ်ားကင္း၍
ခ်စ္ျခင္းကမၻာ တည္တ့ံမွာ။ ။
လရိပ္ေလး(ေမာင္းမကန္)
(25- 12- 2014)
http://layeiklay.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment