မမွ်တတဲ့ လမ္းကုိ ေက်ာကပ္
မဝေရစာ ကုိယ့္၀မ္းစာတြက္
ေျမျပင္မွာ လူးလွိမ့္ရင္း
ဆန့္တငင္ငင္ ဘ၀က
ခါးသက္သက္ ျပင္းရွရွ ခံခက္လွတယ္ အေမ။
ေရေျမေတာေတာင္ မီးေရာင္ေတြက
ဘယ္သူေတြတြက္ ရည္ညႊန္းထားလဲ
ၾကမၼာကုိ အတင္းတရားခံလုပ္
ခ်ဥ္ျခင္းေတြ ၿမိဳၿမိဳခ်ေနရတယ္ အေမ။
ရႈိက္သံတုိင္း ေသြးစက္လႊမ္း
မျမင္မစမ္းနဲ႔ ေခတ္သစ္ကုိ တမ္းတရင္း
ဘ၀က ႏြမ္းႏြမ္းလာတယ္ အေမ။
မုိးလား ကဲလား ၀င့္ၾကြားသံမ်ားက
တစာစာေအာ္ ကမၻာေက်ာ္ ေစာင္းႀကိဳးညွိသံက
နားရည္၀ရင္း အူလမ္းေၾကာင္း ေျခာက္ကပ္လာျပီ အေမ။
အ၀စား ငါးရာဆုိေပမဲ့
တျပားသားမွမပုိင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္
အေမ့ကုိ အေဖာ္လုပ္ ရုိ႔ရုိ႕ေလး
ေတာင္းေနရတယ္ အေမ။
အညတရ ရႈိက္သံကုိ
မႀကိဳဆုိၾကေပမဲ့ အေမွာင္လမ္းက
ဇာတ္သိမ္းခန္းလုိ ေလာကကုိ
အေရာင္မဆုိးရက္ေတာ့ဘူး အေမ။
လရိပ္ေလး(ေမာင္းမကန္)
(၃ . ၆ ၂၀၁၄ )
http://layeiklay.blogspot.com
No comments:
Post a Comment